Ik schreef al eens eerder dat alle ideeën te bekritiseren zijn en dat iedereen het recht heeft op vrijheid van gedachten, geweten en godsdienst. En dat we, ongeacht wat er elders op de wereld aan de hand is, of hoe we ook verschillen in onze kijk op de wereld, we moeten blijven proberen om samen in de maatschappij er het beste van te maken, verbinden, niet versplijten. Of je nu gelovig bent, ietsist of atheïst, zoals ikzelf, we leven hier met elkaar.
Het doet me dan ook pijn om vanochtend in het nieuws te lezen dat een Amerikaanse atheïst in zijn anti-theïsme, zijn anti-religie gedachten, de stap heeft gemaakt om van anti-godsdienst, blijkbaar naar anti-gelovigen te gaan. En nu zijn er drie jonge mensen vermoord.
Er is onder atheïsten geen bindende doctrine, geen gezamelijk gedachtengoed, geen uitgangspunten. De meningen over onderwerpen zijn onder atheïsten zeer divers. Het enige waar we het over eens zijn is “we geloven in geen enkele god”. En toch doet dit bericht me pijn, toch voel ik me op één of andere manier een beetje verbonden met deze dader, vanwege zijn expliciete atheïsme. Ik kan niet rationeel verklaren waarom, behalve dat geweld vanwege ideeën me enorm tegen staat.
Eén ding staat als een paal boven water: wie onschuldige mensen vermoord vanwege hun gedachten over op welke manier vredig door het leven te gaan, is niet kritisch naar een idee, die is niet anti-religie, maar die is anti-vrijheid en anti-mens.
En dat is iets waar ik ten zeerste afstand van neem.
Update: volgens de politie heeft een parkeerplaats-ruzie een rol gespeeld. Mijn gedachten over geweld vanwege ideeën, religie of anderszins, blijven uiteraard gewoon staan.
