Het is hartverwarmend om de vele Nederlanders te zien die richting gemeentehuizen gaan en pleiten voor betere zorg voor ouderen, slaapplekken voor daklozen en een fatsoenlijke doorstroming op de (sociale) huurwoning-markt.
Ik sta er achter, schouder aan schouder, solidair met hulpbehoevenden. Er is genoeg geld in Nederland, het gaat vooral mis bij de verdeling ervan en dat is al jaren zo. Wat mij dan wel verbaast, is dat deze mensen niet stemmen op een politieke partij die hier ook achter staat, maar vooral op partijen die de afbraak in de hand werken.
Maar dan komt de aap uit de mouw: er wordt eigenlijk niet gekeken naar welke partijen voor de bovengenoemde zaken zijn, nee, de mensen zijn vooral tegen opvang van asielzoekers, die ze stuk voor stuk “gelukszoekers” noemen. Eerst moeten alle problemen in Nederland opgelost worden en pas daarna mogen we anderen helpen. Solidariteit tot aan de grens, of liever nog, de gemeentegrens. En daar is men dan nog trots op ook…
Waar is de echte solidariteit gebleven? Dat je hulpbehoevenden een hand geeft ipv een schop onder hun hol? Dat je samen ergens de schouders onder zet, dat je elkaar uit de modder trekt, dat je begrip hebt voor elkaars situatie en dat je je het geluk van je geboorteplek realiseert? Dat je bereid bent om dit geluk, deze vrijheid en onze geroemde idealen uit te dragen en te delen? Dat je mensen de hoop op hulp, de hoop op een normaal leven weer gunt?
Maar nee, wij zijn een Nederland dat hulpbehoevenden maar al te graag de rug toekeert. Die haar rechtsstatelijke plichten naar anderen wil negeren. Waarin een 81-jarige mevrouw die vertelt over haar vlucht tijdens onze laatste grote oorlog begroet wordt met boos boe-geroep. Een Nederland met een landelijke politicus die oproept om mensen zonder enige opgaaf van redenen te deporteren. Wat is er dan nog over, om trots op te zijn?
Mensen, waar is het toch zo mis gegaan…
Martijn, ergens is iets misgegaan. Ik ben bang dat dat heeft te maken met de polarisatie in politiek en samenleving. Lang niet iedere werkgever is een zakkenvuller of erger, bijv. . Lang niet iedere uitkeringsgerechtigde is een profiteur, bijv. .
Maar als we elkaar zo blijven benoemendan komen mensen diametraal tegenover elkaar te staan…..en dan gaat het mis. Deze beschouwing is en dat weet ik ook wel, kort door de bocht, maar toch….
John, ik denk dat we het daar helemaal eens zijn.