Wat heb ik moeten lachen bij de film Zombieland. Droge humor en goede special effects. De hoofdrolspeler legt de ‘regels tot het overleven’ zo heerlijk uit. Één van de regels: zorg voor een goede conditie, je moet kunnen rennen om de zombies voor te blijven.
Ik ben een liefhebber van zombie-films, of het nu de fancy Hollywood variant is, de oude zombies van George Romero, of de Koreaanse variant in Train to Busan. Zombie-films gaan niet over zombies, ze gaan over ons, de gewone mensen. Gewone mensen in een buitengewone situatie. Zombies zijn de grote gelijkmaker. Of je nu arm of rijk bent, langzaam of snel, bijlen of geweren hebt, uiteindelijk zijn er teveel zombies en worden de gewone mensen een prooi. Zombie-films gaan over het onvermogen om een gevaar van binnenuit herkennen, over hoe we geen afstand willen nemen van ons gezapige leven en uiteindelijk over hoe we omgaan met elkaar als het te laat is. Als buitenstaander kun je dat in zo’n film altijd goed zien.