Het is alweer 10 jaar geleden dat toenmalig wethouder René Peters begon met de website “zo doen we dat in Oss”. Op deze website stond een verzameling mensen die zich hard maakten voor de acceptatie van homo’s, lesbiennes, bi-seksuelen, transgenders en interseksuelen, de LHBTI’ers. Van een pastoor, tot aan jeugd-vrijwilligers, van onze burgemeester, tot aan de leraar, allerlei mensen spraken zich uit. De boodschap was eenvoudig: iedereen mag er zijn. Zo doen we dat in Oss.

Vanaf toen werd Oss een “regenboogstad”. En hoewel de website in het begin veel aandacht kreeg, bleek al snel dat het een onderwerp is waarvoor aandacht nodig blijft. Er groeit nieuwe jeugd op die voorlichting nodig heeft, er komen opnieuw mensen uit de kast die steun kunnen gebruiken, er komen nog steeds ouderen in een verzorgingstehuis terecht waar men nog moet wennen aan LHBTI’ers en er komen nieuwe Ossenaren vanuit landen waar dit thema sowieso minder openlijk leeft of je geaardheid zelfs bestraft wordt. Kortom: er blijft werk aan de winkel.

De diverse activiteiten wisselen, van symbolische dingen zoals een regenboog-zebrabad of de regenboog vlag hijsen op speciale momenten, tot actief inzetten op het verminderen van homofobe spreekkoren bij voetbalwedstrijden of voorlichting bij bedrijven en op scholen om sociale acceptatie te bevorderen. Elke paar jaar komt er zo een nieuwe uitvoeringsagenda.

Zoals gezegd, de aandacht blijft nodig. Zeker als we kijken naar recente incidenten in het land, en de nieuwe aanvallen op de rechten en acceptatie van de LHBTI -gemeenschap vanuit de zeer zeer rechtse kant van het politieke spectrum, aanvallen waarbij ophitsende desinformatie niet geschuwd wordt. Tijdens het bespreken van de nieuwe uitvoeringsagenda werd er vanuit die hoek een motie ingediend om maar te stoppen met aandacht te geven aan dit thema. De ene partij haalde als “argumentatie” een 2-persoons-stichting aan, die transgenders en interseksuelen uitsluit en opgericht is door iemand die buitenlanders haat. En de andere partij bracht een bekende transgender-hater in, zoeentje die bijvoorbeeld voortdurend “man” zegt tegen een transgender vrouw en ook doorlopend actie voert tegen de emancipatie van transgender mensen. Ja, dan beken je wel kleur hoor.

Gelukkig lieten andere partijen zich niet uit het veld slaan, de boodschap was eenvoudig: zo lang “homo” nog steeds het meest gebruikte scheldwoord is, zo lang mensen die geen hetero zijn nog steeds uit moeten kijken of ze genegenheid kunnen tonen in het openbaar, zo lang uit de kast komen nog steeds lastig is, zo lang moet Oss doorgaan met aandacht voor deze thematiek. De huidige wethouder Thijs van Kessel stelde het eenvoudig en duidelijk: iedereen mag zichzelf zijn. Daar streven we naar, daar gaan we voor. Zo doen we dat in Oss. En terecht.

Stelling: de aandacht voor de LHBTI-gemeenschap moet net zo lang doorgaan tot het doodnormaal gevonden wordt.

Deze column schreef ik voor de lokale omroep Dtv, bekijk de column hier.