Auteursarchief: MartijnTonies

Ongewenst opgroeien

Inmiddels zijn de terroristische aanslagen van 11 september meer dan 14 jaar geleden. Het islamitisch terrorisme stond in één keer op de kaart en moslims over de hele wereld zijn per direct verdacht.

Een generatie

Veertien jaar geleden, de kleuters en kinderen van toen zijn inmiddels volwassen, met een beroepsopleiding bezig of hebben deze afgerond. Er is een generatie opgegroeid met de gevolgen van 11 september.

En dan blijkt een steeds groter deel van Nederland onze moslims met de nek aan te kijken. Er wordt door politici openlijk geroepen dat er “minder Marokkanen” moeten komen. Dat moslims minder rechten moeten hebben dan anderen of liever nog, het land uit. Dat mensen met een kleurtje terug moeten naar hun “eigen land” of opgehangen moeten worden zodra ze het wagen een blanke schreeuwlelijk tegen te spreken.

Lees verder →

Het gelijk van Wilders

Het hoge woord is er uit, het Openbaar Ministerie (OM) gaat Geert Wilders vervolgen voor discriminatie vanwege zijn uitspraken dat hij wel eventjes minder Marokkanen zou gaan regelen in Den Haag. En ondanks dat advocaat Gerard Spong al mijmert over een taakstraf in een moskee, zullen we nog heel wat water naar de zee zien stromen voordat het zover is. Over één ding durf ik wel zeker te zijn: Geert Wilders krijgt gelijk.

Lees verder →

Een pluim voor niets speciaals

Dat zou toch apart zijn, dat je tegen een 12-jarige jongen zegt “helemaal alleen naar de toilet geweest? Goed man!”. Of tegen een collega “naar het werk zonder ongelukken? Dat wordt trakteren!”. Toegegeven, misschien heb je wel een collega waarbij dat speciaal is, zou zomaar kunnen, maar daar gaat het nu niet om.

Lees verder →

Ik ben een bezorgde burger

Wanneer 1-op-de-4 werknemers tijdens hun werk te maken krijgt met aggressie, ben ik een bezorgde burger.

Wanneer werkgevers worden opgebeld, lastig gevallen of kapotgeschreven omdat iemand een andere mening dan de jouwe heeft, ben ik een bezorgde burger.

Wanneer nuance garant staat voor laster van opiniemakers en columnisten, ben ik een bezorgde burger.

Lees verder →

Wijsneuscorrecties

Wie het nieuws volgt, ziet in ons kikkerlandje inderdaad een asiel-crisis: de manier hoe lokale en landelijke politici met de kwestie om gaan is schokkend te noemen. Ik zie politici die dingen willen die al kunnen, politici die dingen roepen die niet bestaan en politici die dingen roepen die nergens op slaan.

Lees verder →

Boycot

FC Groningen maakte een mooi gebaar: ze gaven een aantal mensen de gelegenheid om gratis een voetbal wedstrijd bij te wonen! Doen ze wel vaker, stukje maatschappelijke betrokkenheid naar mensen die geen kaartje kunnen betalen, maar wel voetballiefhebber zijn. Dit keer waren het asielzoekers. Reacties met “ik ga niet, ik koop geen kaartje meer!” waren niet uit de lucht. Een boycot.

Lees verder →

Hoop op hulp

Het is hartverwarmend om de vele Nederlanders te zien die richting gemeentehuizen gaan en pleiten voor betere zorg voor ouderen, slaapplekken voor daklozen en een fatsoenlijke doorstroming op de (sociale) huurwoning-markt.

Ik sta er achter, schouder aan schouder, solidair met hulpbehoevenden. Er is genoeg geld in Nederland, het gaat vooral mis bij de verdeling ervan en dat is al jaren zo. Wat mij dan wel verbaast, is dat deze mensen niet stemmen op een politieke partij die hier ook achter staat, maar vooral op partijen die de afbraak in de hand werken.

Maar dan komt de aap uit de mouw: er wordt eigenlijk niet gekeken naar welke partijen voor de bovengenoemde zaken zijn, nee, de mensen zijn vooral tegen opvang van asielzoekers, die ze stuk voor stuk “gelukszoekers” noemen. Eerst moeten alle problemen in Nederland opgelost worden en pas daarna mogen we anderen helpen. Solidariteit tot aan de grens, of liever nog, de gemeentegrens. En daar is men dan nog trots op ook…

Lees verder →