Categorie archief: Maatschappij

Een vijver vol drek

Vorig jaar kwam onze minister-president op het VVD-congres met de befaamde dikke-ik-speech. Over graaiers, hufterigheid en forse bonussen. Een jaar verder is er niets veranderd. Dit jaar vindt hij dat Nederland “uit de kramp moet komen”, om er vervolgens nog wat open deuren tegenaan te gooien.

In het nieuws over het VVD-congres zie ik bitter weinig over mensen perspectief bieden. Niets over het aanpakken van belastingontwijking waarbij miljarden worden weggesluisd uit ons land. Niets over het fatsoenlijk opbouwen van verloren sociale zekerheid. Niets over het bestrijden van het opkomende racisme en zondebokken zoeken. Wel zie ik herhaaldelijk angst zaaien over multi-culti, over de buurt waarin je woont, over dat “onze vrijheden bedreigd worden”.

Lees verder →

Onze waarden: vrijheid van meningsuiting?

Ebru Umar is een Nederlandse columniste die in Turkije gearresteerd werd omdat ze een (dubieuze) wet overtrad. Eerder beweerde ze nog dat een journalist het over zich af roept gearresteerd te worden bij werk in Turkije. En ook in Nederland roept men om de haverklap dat toeristen en andere buitenlanders zich aan onze wetten moeten houden. Maar vooral dat ze zich moeten aanpassen aan “onze normen en waarden”.

Dat van die wetten is logisch. Maar wat zijn “onze normen en waarden”? Vraag het iemand en je krijgt wat terug in de trant van “vrijheid van meningsuiting”, “handen geven” en “gelijke rechten voor vrouwen, mannen of homo’s”.

Lees verder →

Explosie

Deze 22 maart was een zwarte dag voor Brussel, voor België. Meerdere explosies op verschillende locaties, ze zullen nog een flinke tijd nadreunen. En dan weten we inmiddels dat de grootste bom niet ontploft is. Het had dus allemaal nog veel erger kunnen zijn.

Sterkte aan de nabestaanden, sterkte aan België en haar inwoners.

Zo realiseren we ons dat het leven te kort kan zijn, intens triest en te snel voorbij. En wat doet het dan goed als mensen samenkomen en eensgezind er voor kiezen om zich uit te spreken tegen dit zinloze geweld. België, Brussel, wat ben je sterk, wat ben je groot. Een brok in mijn keel.

Medeleven en boodschappen van liefde

Medeleven en boodschappen van liefde (foto via Studio Brussel)

Lees verder →

Vrouwenleed als wapen

Het is nog niet zo lang geleden dat mannelijke asielzoekers er van langs kregen: hoe durfden ze vrouw en kinderen achter te laten. Waarom vochten ze zelf niet voor hun land? Ja ja, die smoesjes over je “vrouw veilig over laten komen” als je een verblijfsvergunning hebt in plaats van een onzekere zware reis, de praatjes van een lafaard, jou moeten we hier niet.

En zo werd de man de boosdoener en de achtergelaten vrouw een reden om niets te doen.

Lees verder →

Zijn sociale media de nieuwe Der Stürmer?

Vanaf 1923 tot het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf prominent lid van de Nazi-partij, Julius Streicher, een wekelijkse krant uit: Der Stürmer. De inhoud was anti-semitisch, anti-katholiek, anti-communistisch, anti-capitalistisch en anti-monarchistisch. Het stond vol met nazi-propaganda: cartoons over Joden, oude volksverhalen over Joden die kinderen vermoorden en hun bloed dronken, Joden die achter ‘onze vrouwen’ aanzitten, dat Joden het Duitse volk wilden onderdrukken, en meer van dat soort spul.

"Ze behoort tot de Kerk, tot Satan"

‘Ze behoort tot de Kerk, tot Satan, beide verloren voor het Duitse ras’

Lees verder →

“Wat vind jij nou van die vluchtelingen?”

“Wat vind jij nou van die vluchtelingen?”, een korte vraag over een heikel onderwerp. Ik krijg die regelmatig gesteld, een antwoord daarop is voor mij niet even snel te geven. Het levert vaak interessante gesprekken op, vol met nuance en begrip. Hierbij zet ik het even in tekst, altijd handig.

Voor je het verspreidt of reageert, lees het eerst helemaal als je wilt weten waarom mijn mening is zoals die is.

De huidige problemen met asielzoekers spelen zich af op meerdere vlakken: internationaal, nationaal en lokaal. Maar laat ik bij het begin beginnen…

Asielzoekers? Vluchtelingen? Statushouders? Migranten?

Allereerst even voor de duidelijkheid: een migrant is iemand die van het ene naar het andere land verhuist, om wat voor reden dan ook. Een asielzoeker is iemand die “asiel aanvraagt ter bescherming” en zich daarmee beroept op het Vluchtelingenverdrag, gemaakt als antwoord op de enorme vluchtelingenstromen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bijna 150 landen hebben dat verdrag ondertekend. Een vluchteling is iemand die volgens die regels ook daadwerkelijk asiel verdient en die wordt daarmee een statushouder oftewel vergunninghouder. Zij krijgen een tijdelijke verblijfsvergunning die elk jaar kan worden ingetrokken als blijkt dat het thuisland veilig is. Is het land na 5 jaar nog niet veilig, dan kan je een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd aanvragen en je eventueel naturaliseren: de Nederlandse nationaliteit verkrijgen. Uit de praktijk weten we dat een flink percentage na verloop van tijd terug gaat als het mogelijk is.

Lees verder →

#JeKomtErNietIn: toegankelijkheid is een recht?

PvdA Kamerlid Otwin van Dijk, die zelf in een rolstoel zit, gooit hoge ogen met zijn verzoek om de Nederlandse samenleving toegankelijker te maken voor mensen met een handicap: tenslotte tekende de Nederlandse overheid in 2006 daarvoor een verdrag. Volgens Van Dijk ligt Nederland ver achter.

Op Twitter komen de voorbeelden van het ontoegankelijke Nederland in rap tempo voorbij. De lijst van voorbeelden is eindeloos. En er is veel onbegrip.

Daar sta je dan met je rolstoel bus

Te krap voor de rolstoel bus, via Marcel Kolder

Lees verder →

Het averechtse effect van betutteling

De Osse VVD-prominent en columnist voor lokale zender D-tv, Robert-Jan Steegman, schreef een stuk waarin hij hoopt dat er in 2016 een einde aan betutteling vanuit de overheid komt. Ook op Twitter brengt hij regelmatig “betutteling” onder de aandacht.

In zijn stuk geeft hij voorbeelden: de spaarlamp, wilde dieren in het circus, ballonnen, vuurwerk, plastic tassen, overbodig verpakkingsmateriaal, aandacht voor dik-makers onder kinderen en als kers op de taart: roken. Allemaal betutteling. En dat is links en dus onzinnig om over na te denken.

Steegman beweert dat de burger rationeel genoeg is om zelf te beslissen en dwingende betutteling enkel averechts werkt.

Lees verder →

Het jaar van de zwijgende meerderheid

We willen met z’n allen Nederland terug. En dat kan ook. Je moet er wel wat voor doen. Dit is een boodschap aan de zwijgende meerderheid:

Stop met zwijgen.

Mensen vertellen me: “Als ik ergens laat horen dat het allemaal wat minder kan met de haat, krijg ik me een bagger over me heen. Daar zit ik niet op te wachten.” En dat kan ik me goed voorstellen.

Lees verder →

Voorbereidingen treffen

Je leest het websites, op de sociale media, op Facebook en op Twitter: realisten moeten zich voorbereiden voor als het helemaal mis gaat. Er worden lijstjes gemaakt van wie wel te vertrouwen is en wie niet, er worden ontmoetingsplekken afgesproken.

Waar die mensen precies bang voor zijn is onduidelijk, er wordt gesproken over wel of niet gelijke rechten, over onveiligheid bij al die vreemde gezichten, over onze huizen die worden overlopen en over hordes die maar blijven komen wat je ook probeert te doen.

Dus bereid ik me voor.

Lees verder →